Biologische informatie – een nieuw perspectief
Toen ik voor het eerst aan het Cornell-symposium in 2010 dacht, kon ik niet bevroeden dat het zo veel getalenteerde wetenschappers uit zoveel verschillende disciplines zou aantrekken. Het was mijn voorrecht te werken met Drs. Marks, Behe, Dembski en Gordon in beroep doen op de sprekers, de papers reviewen etc. Ik denk dat iedereen
die heeft bijgedragen aan het symposium wegging met een sterk verbeterde appreciatie van wat biologische informatie echt is (in ieder geval ik). Wanneer u de diepte en verfijning van de biologische informatie begint te zien is dat gewoon adembenemend!
Voor veel wetenschappers die zich commiteren aan het standaard neo-Darwianistische model van het leven kunnen de bevindingen verontrustend zijn, dat is jammer. Het wordt gewoon steeds duidelijker dat het lange regerende neo-Darwinistische paradigma aan het instorten is. Ondanks de vele pogingen om dat te ontkennen is het maar al te duidelijk: “de keizer heeft geen kleren aan!”
De zeer geavanceerde hardware en software systemen die leven in staat stellen kunnen simpelweg niet worden opgebouwd door een trial and error mechanisme. In het bijzonder – het is heel duidelijk dat software kan nooit worden ontwikkeld per binaire bit per tijdseenheid. Afgezien van een volledig functioneel vooraf bestaand hardware /software systeem, heeft een enkel bitje absoluut geen zin. Als de wetenschap zijn integriteit wil behouden moet ze erkennen dat ze een enorm verklarend probleem heeft en moeten we terug naar de tekentafel in termen van inzicht in de herkomst van biologische informatie.
De entropische degeneratie van informatie is iets wij allen begrijpen – het is een algemeen probleem waar we allemaal mee te maken hebben, elke dag. Het is duidelijk dat dit ook een enorm probleem is binnen de biologie. Wij allen hebben een beperkte levensverwachting – voornamelijk te wijten aan mutatie accumulatie op het persoonlijke vlak. Het probleem van de mutatie accumulatie is duidelijk ook een ernstig probleem op het niveau van de soorten. Selectie lijkt in het algemeen schadelijke mutatie accumulatie niet te kunnen stoppen, en de meeste genetische aanpassingen betekenen verlies van informatie. Het probleem van de entropische degeneratie van biologische informatie moet niet onder het tapijt worden geveegd. Hoewel het paradoxaal lijkt, is het uiterst belangrijk en duidelijk en verdient te worden bestudeerd
in veel meer diepte.
Het orakel van Nederland 